Dawne dzieje Pawłosiowa
Pierwsze pisane wzmianki o Pawłosiowie pochodzą z 1473 roku kiedy zostaje ustanowiona tzw. Ordynacja Jarosławska obejmująca miasta Jarosław i Przeworsk oraz 26 okolicznych wsi w tym również Pawłosiów zwany wówczas Pawłowe Sioło. Pierwszymi właścicielami wioski był ród Tarnowskich. W 1567 po śmierci Jana Krzysztofa Tarnowskiego właścicielką dóbr Ordynacji została Zofia Tarnowska. To właśnie ona w 1574 roku sprowadziła do Jarosławia zakon OO. Jezuitów i przekazała im dwie wsie Głęboką i Pawłosiów. Jezuici w Pawłosiowie wybudowali folwark. Na podkreślenie zasługuje fakt, że podczas wakacji w 1600 roku w folwarku odpoczywał wybitny Polak, kaznodzieja króla Zygmunta III Wazy – ks. Piotr Skarga. Właśnie tu powstały jego „Kazania o siedmiu sakramentach”. Po kasacie zakonu w roku 1774 wieś przejęły władze austriackie, które odsprzedały ją rodzinie Siemieńskich. W tym też roku pojawia się po raz pierwszy nazwa Pawłosiów. Rodzina Siemieńskich wybudowała klasycystyczny pałacyk wraz z zabudowaniami gospodarskimi, a w parku murowaną kapliczkę. Siemieńscy pozostają właścicielami Pawłosiowa do 1945 roku. W 1875 roku w Pawłosiowie powstaje pierwsza szkoła, która mieści się w drewnianym budynku. Po roku 1890 powstaje inicjatywa budowy nowej szkoły. Został powołany komitet budowy szkoły na czele którego stanął hrabia Stanisław Siemieński.
W 1898 roku została otwarta nowoczesna murowana Szkoła Ludowa, której z racji obchodów setnej rocznicy urodzin wielkiego pisarza i poety nadano imię Adama Mickiewicza. W 1902 roku na placu przy szkole mieszkańcy postawili krzyż jako votum wdzięczności Panu Bogu za uratowanie życia mieszkańcom Pawłosiowa podczas epidemii cholery. W roku 1914 wybuchła I wojna światowa. Działania wojenne dotknęły bezpośrednio naszą wioskę. W dniach 13-16 maja 1915 roku na terenie dworu pawłosiowskiego doszło do krwawej bitwy między wojskami Austrii, Prus i Rosji, która pochłonęła wiele ofiar. Ich ciała zostały pochowane na cmentarzu w Jarosławiu. Podczas walki spłonął pałac, który już nigdy nie został odbudowany. Pozostały tylko zabudowania gospodarcze, w którym przez wiele lat mieścił się Zespół Szkół Ogrodniczych i Ogólnokształcących. O postawie patriotycznej i bohaterstwie naszych przodków świadczy wiele wydarzeń z historii naszej Ojczyzny, w których mieszkańcy wioski brali udział.
Oto bohaterowie z Pawłosiowa: Legioniści, którzy zginęli podczas I wojny światowej: Adolf Bukowy, Józef Gdula, Józef Jakubik, Walenty Płoskoń, Stanisław Strach, Uczestnicy strajku chłopskiego w 1937 roku. 11 września 1939 roku nad polami Pawłosiowa doszło do bitwy powietrznej, w czasie której został zestrzelony polski samolot. Zginęło dwóch polskich pilotów, zaś dwóch rannych zostało uratowanych dzięki odwadze mieszkańców. 7 lipca 1943 roku w pobliżu szkoły została rozstrzelana 3-osobowa rodzina Czerwonków pod rzekomym zarzutem ukrywania Żydów. W bitwie pod Modlinem zginęło 10 mieszkańców wioski. Byli to: Jan Grabowski, Stanisław Bodzioch, Władysław Kopyciński, Jakub Hanas, Władysław Kucab, Bronisław Kopkowicz, Kazimierz Niemiec, Antoni Niemiec, Julian Matwijów, Bronisław Świzdor. W obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu śmierć ponieśli Ignacy Pajda i Stanisław Bielecki. Antoni Krzeszowski zginął w Powstaniu Warszawskim. Roman Trubas był żołnierzem AK. Lipiec 1944 roku przyniósł wyzwolenie spod okupacji hitlerowskiej, ale w pawłosiowskiej szkole przez pewien czas miało swoją siedzibę stalinowskie NKWD.
Historia parafii
Przez stulecia Pawłosiów należał do parafii jarosławskiej Kolegiaty oddalonej od wioski o około 8 km, chociaż mieszkańcy bardzo często uczestniczyli w nabożeństwach odprawianych w kościele Matki Bożej Bolesnej ojców Dominikanów, do której został włączony w 1970 r. Powstawanie parafii rozpoczyna się w dniu
1 listopada 1974 roku, kiedy to Ks. Bp Tadeusz Błaszkiewicz poświęcił pierwszą prowizoryczną kaplicę zaadoptowaną nielegalnie z budynku gospodarczego przekazanego przez Państwa Półtoraków. Kaplica powstała w wyniku starań ojców dominikanów i mieszkańców Pawłosiowa.
25.08.1975 roku – mocą dekretu Ks. Bp. Ignacego Tokarczuka została utworzona samodzielna parafia w Pawłosiowie pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Pierwszym proboszczem został mianowany ks. Stanisław Stodolak. Nowa parafia liczyła ok. 2200 wiernych.
3 października 1975 roku w parafii powstały pierwsze róże żywego różańca. Utworzyli je ojcowie, matki, młodzież i dzieci szkolne – od kl. VI
W latach 1975 – 1978 prowadzone były starania o uzyskanie pozwolenia na budowę kościoła przez proboszczów: ks. S. Stodolaka i A. Chęcia wspierane inicjatywami Parafialnego Komitetu Budowy Kościoła.
21.02.1977 roku – proboszczem parafii został mianowany ks. Andrzej Chęć .To dzięki jego wytrwałości, uporowi i konsekwencji 28 lutego 1978 roku uzyskano pozwolenie na budowę nowego kościoła.
Lata 1978 – 1980 to czas, w którym zakupione zostały działki pod budowę kościoła, przygotowany był projekt i potrzebna dokumentacja. Świątynia została zaprojektowana przez mgr inż. Adama Gustaw z Rzeszowa.
20 sierpnia 1980roku rozpoczęto prace przy budowie kościoła. Po zgromadzeniu wymaganej dokumentacji z ogromnym zapałem i radością parafianie zachęcani entuzjazmem i zaangażowaniem ks. proboszcza A. Chęcia przystąpili do budowy świątyni.
8 grudnia 1980 roku podczas Mszy św. o godz.6.30 zostały poświęcone krzyże do sal lekcyjnych Szkoły Podstawowej im. A. Mickiewicza w Pawłosiowie
4 lipca 1981 roku Ks. Bp Ignacy Tokarczuk dokonał uroczystego aktu poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego.
W latach 1980 – 1988 trwała budowa kościoła i domu parafialnego. Została ona sfinansowana w całości z dobrowolnych ofiar parafian, którzy ponadto przepracowali przy budowie wiele dni wykonując prace murarskie, betoniarskie, stolarskie, elektryczne i inne.
23 lutego 1985 roku rozpoczęły się pierwsze Misje Parafialne na pamiątkę których na placu kościelnym postawiono krzyż misyjny.
13listopada 1988 roku – uwieńczeniem budowy materialnego kościoła było jego poświęcenie dokonane przez Ks. Bpa Ignacego Tokarczuka. Z tej okazji mieszkańcy parafii Blizne, z której pochodził ks. proboszcz A. Chęć ofiarowali naszej wspólnocie zabytkowy obraz Matki Bożej Sokalskiej otoczony szczególnym kultem i czcią przez wiernych tamtejszej parafii. Został on umieszczony w bocznym ołtarzu, po prawej stronie kościoła i otrzymał tytuł Nasza Matka.
15 listopada 1991 roku– parafianie ufundowali trzy dzwony: Józef, Maria, Gabriel, które umieszczono na prowizorycznej, drewnianej dzwonnicy. Na dzwonach znajdują się pamiątkowe napisy: Józef –„Imię moje Józef. Jak echo przemija życie. Informuje: Dzwon ten ufundowały wierne serca parafian z Pawłosiowa” Maryja –„Czyńcie cokolwiek Syn mój wam powie” .Gabriel -informuje: Pamiątka IV wizyty Ojca św. Jana Pawła II w ojczyźnie i beatyfikacji Bpa Józefa Pelczara –Rzeszów 2 czerwca 1991”
W nocy z 30 na 31 maja 1992 roku miał miejsce pożar Szkoły Podstawowej w Pawłosiowie.
Boże Ciało 1992 roku – po raz pierwszy procesja Eucharystyczna przeszła przez wioskę W 1993 roku – parafia przeżywa pierwsze po 30 latach święcenia kapłańskie rodaków: o. Grzegorza Wojtyny – werbisty i święcenia kapłańskie ks. Jacka Czerkasa.
30 stycznia 1994 roku – uroczysta inauguracja działalności Kręgów Domowego Kościoła w naszej wspólnocie parafialnej. Pierwszy krąg skupiał 3 rodziny.
28 listopada 1994 roku – początek działalności KSM – u w naszej parafii
2 sierpnia 1993 roku – parafią wstrząsnęła nagła śmierć ks. Andrzeja Chęcia. Pogrzeb, który odbył się dnia 5 sierpnia pod przewodnictwem Ks. Arcybiskupa Józefa Michalika zgromadził liczną rzeszę kapłanów oraz wielkie tłumy wiernych z Pawłosiowa, Jankowic i innych miejscowości, w których poprzednio pracował zmarły kapłan.
20 sierpnia 1993 roku – kolejnym proboszczem parafii został ks. dr Stanisław Janusz.
2 sierpnia 1994 roku została poświęcona tablica pamiątkowa z okazji pierwszej rocznicy śmierci Ks. Proboszcza Andrzeja Chęcia ufundowana przez mieszkańców Pawłosiowa. Tablica umieszczona została w kruchcie kościoła.
1 września 1994 roku- aktu poświęcenia budynku nowej szkoły dokonał ks. Bp Stefan Moskwa.
W 1995 roku parafia przeżywała drugie Misje Parafialne na zakończenie których rozpoczęło się nawiedzenie rodzin przez obraz Pana Jezusa Miłosiernego.
11 sierpnia 1995 roku funkcję proboszcza objął ks. Jan Jagustyn.